این تنهایی دوست داشتنی

اومدم ببینم چی میشه . یا اینجا یا توی اون یکی وبلاگم ‌. پیوندهای روزانه رو ببینید . Hello guys Hello dear blogfa این تنهایی دوست داشتنی...

چرا من ؟!ایوان ایلیچ از اینکه در شرف مرگ هست و داره نقش محتضر رو بازی میکنه جا خورده .چرا من ؟!من که گل بودم . من که نامبر وان بودم چرا ؟!در زندگی مدام با مرگ مواجه میشیم .ضرب المثل داریم که میگه شتریه که در خونه همه میخوابه .ولی وقتی سراغ ما میاد جا میخوریم !چرا ؟چون مرگ برای همسایه خوبه !...‌با خودم میگم چرا من نه ؟!چه فرقی بین من و دیگران وجود داره که من رو استثنا میکنه ؟!این حس جدایی و متفاوت بودن در مورد وقایع ناخوشایند از کجا میاد ؟از میل به جاودانگی ؟از خودشیفتگی ؟از رویکرد ما نسبت به مرگ ؟با خودم میگم :واقعیت این هست که مرگ نه اتفاقه و نه واقعه !مرگ بیخ گوش زندگیمرگ اون ور سکه است . سکه ای که این ورش زندگیه !اما راستش مسئله ی من مرگ نیست .زندگیه !برچسب‌ها: مرگ, زندگی این تنهایی دوست داشتنی...